IKUSKIZUNARI BURUZ
Una oda al tiempo garaikidetasunari eta memoriarekin etengabe eta derrigorrez izan beharreko elkarrizketari buruzko koreografia flamenkoa da. Tradizio flamenkotik abiatuta, orainari buruzko hausnarketa proposatzen du, dimentsio etiko eta artistikoan. Gaur egungo munduan zer gertatzen ari den galdetzen dio bere buruari, artea adierazten den moduan adieraz dadin. Argia eta gure garaia eta horren bilakaera markatzen dituen itzal kezkagarriak aztertzen ditu. Iragankortasunaz, betierekotasunaz eta denboraren itzulezintasun gupidagabeaz hitz egiten du horrek gorputzaren, desiraren, artearen eta bizitzarengan duen eragina aintzat hartuz.
Heldutasunetik eta esperientziatik abiatuta lau dantzari gizonek eta lau dantzari emakumek osatutako taldeak, zazpi musikariren laguntzarekin, tradizio flamenkoa eta Espainiako kultura aztertzen ditu; flamenkoa berrikusten du, Goya, Picasso, John Cage eta garaiko denboraren eta artearen ikuspegiarekin aberasten ditu. Ibilbidea berrikuntza- eta ikaskuntza-grinak markatzen du.
Flamenkoaren dramaturgia tradizionala gainditzen duen idazkera batean, Denboaren Oda lanean bilatzen den erritmoa, hain zuzen ere, bere izaera aldakor eta polimorfoa islatzen duena da. Koreografia sekuentziak azkarrak eta zorrotzak dira, diapositiba-proiektore baten erritmora egiten eta desegiten direla dirudi. Norbanakoaren eta komunitatearen, zirkuluaren eta zuzenaren, argumentuaren eta abstrakzioaren, isiltasunaren eta perkusioaren arteko etengabeko tentsio hori lortu nahi da.
